Alweer vroeg op

Vandaag, maandag 19 November, alweer om 06.30 gewekt en om 08.00 uur vertrokken.
We zitten momenteel in Jaipur, een stad die helemaal roze is geschildert ter ere van de Prins van Wales, die hier op bezoek is geweest. De kleur roze is de kleur die iemand welkom heet.

We gingen vanochtend om 08.00 uur allereerst naar het rode Fort. Dat is een Fort dat hoog op een berg ligt.
De tocht naar boven ging per olifant en naar beneden hadden we de benenwagen ter beschikking.
Op het moment dat je in de rij staat te wachten totdat je aan de beurt bent om op de olifant te gaan wordt je echt besprongen door de zogeheten muggen.
Dat zijn verkopers die je van alles en nog wat probeert aan te smeren (ik ben sterk geweest door niets te kopen).

Vanmiddag zijn we eerst naar een Tapijtenknoperij geweest waar je het hele proces van het knopen etc. van een tapijt kon volgen. Dit was echt wel interessant.
Vervolgens werden we naar een grote zaal gebracht en kregen we eerst allerlei hapjes en drankjes (dit om je warm te maken uiteraard voor datgene dat ging volgen.)
Vervolgens werden de mooiste kleden geshowt en ik moet zeggen dat ze absoluut niet duur waren en heel erg mooi.
Niemand was echter in the mood om een kleed te kopen.

Daarna gingen we naar het Spiegelpaleis van de Maharadja, echt schitterend. In een gedeelte woonde de zoon nog en de rest was beschikbaar gesteld voor bezichtiging.
Deze Maharadja had 12 vrouwen en voor iedere vrouw was een eigen appartement ter beschikking.

Rond 15.00 uur was het programma voor deze dag ten einde en hadden we de keuze om met de bus terug te gaan om evt. lekker bij het zwembad te liggen of je kon de stad in.
Aangezien wij met z'n zesjes ervoor kozen om de stad in te gaan moesten we op eigen gelegenheid terug naar het hotel, nou ...dat hebben we geweten.
In de stad was het een gekrioel van mensen, we hebben onze ogen uitgekeken.
Wat een kleurenspektakel en wat een drukte en getoeter. Alle auto, scooters,vrachtauto's etc worden verzocht om te toeteren, dus je begrijpt wel dat dit heel veel lawaai veroorzaakt.
Nadat we 1 uurtje hadden rondgelopen besloten we om een Tuktuk te nemen terug naar het Hotel.
We hadden echt een Kamikazebestuurder, Michael Schumacher was er niets bij.
Des te meer dat wij lieten blijken dat we wel een beetje bang waren, des te meer trucen haalde hij al toeterend uit om maar hard en kriskras van rechts naar links te rijden. En maar lachen, dat kreng!!!!
Dit was absoluut een ritje dat wij achteraf niet hadden willen missen maar we waren wel blij dat we bij het Hotel waren.

Morgen mogen we nog steeds niet uitslapen, het wordt steeds vroeger.
Morgen worden we om 06.15 uur gewekt en het is de bedoeling dat we rond 07.45 vertrekken richting Agra.

Zo langzamerhand beginnen wij de andere mensen van de groep te leren kennen.
Het is (op 1 stel na )best een leuk geheel.
Dat ene stel kwam gisterenavond bij ons zitten en bestelde iets te eten. Toen het eten werd gebracht zat er op dat bord ook rauwkost. Toen mevrouw (we noemen haar nu Madame Bouquet)die rauwkost zag viel ze verschrikkelijk uit naar de ober met: waar haal je de moed vandaan om mij rauwkost te willen geven, je weet dat wij daar de sch..terij van kunnen krijgen. Boos dat ze was, wij schaamden ons dood. Haar man zei helemaal niets (het lulletje), dus je begrijpt dat wij haar mijden. Helaas moet ik zeggen dat het een Limburgse was, dus op dat moment was het voor mij nog pijnlijker.
Voor de rest is het een leuke groep maar wij zijn al met z'n zessen dus we hebben net als voorgaande jaren de grootste lol.

Dit was het weer voor vandaag, ik weet niet wanneer we weer de gelenheid hebben om te mailen maar zodra dit kan zullen we jullie verder op de hoogte houden.

Groetjes van Hans en Henny