Varanasi

Hoi allemaal,

Afgelopen zondag zijn wij met z'n zessen naar Varanasi gevlogen, een vlucht van 35 minuten.
Aangezien het momenteel bruilofttijd is in India heb je veel kans dat je elke avond een bruiloft in je Hotel hebt. Omdat er ook aangegeven wordt welk tijdstip voor jou erg gunstig is om te trouwen hadden wij het geluk dat rond 23.30 ur de ene bruiloft was afgelopen en de volgende om 03.00 ur in de nacht begon. Onze nacht was dus niet al te best.

Maandag 26 November.
We konden vandaag uitslapen, we vertrokken pas om 09.00 uur.
We hebben eerst de Heilige boom van Boedha bezocht, de plek waar Boedha zijn eerste les gaf.
Daarna zijn we naar een Museum geweest, iets dat aan ons niet echt besteed is.
Vervolgens zijn we naar een zijdefabriekje geweest waar ze de mooiste zijden produkten maakten die je later voor veel geld kon kopen.
Na de lunch hadden we 2 uurtjes voordat het volgende programma weer zou beginnen.

Om 15.45 ur gingen we met de fietsriksja naar de rivier de Ganges om de avondceremonie te volgens.
We hoorden dat Varanasi volgens velen als de oudste stad ter wereld wordt beschouwd. Dit zou best zo kunnen zijn want we hebben nog nooit zo een vies vuil, goor, smerige stad gezien.
We ginegen met z'n allen op een boot die ons vervolgens naar de Crematieghat bracht.
Ondertussen was het ook al donker geworden en wat we daar zagen heb ik vervolgens de hele nacht op mijn netvlies gehad.
Je zag zeker 8 branstapels waar de overledenen oplagen en aan het verbranden waren. Op de trappen lagen nog zeker 10 overledenen te wachten tot ze aan de beurt waren om op de brandstapel te worden gelegd. Allereerst werden ze 5 keer in de Ganges gedompeld en hun monden werden met Gangeswater nat gemaakt. Vervolgens werden ze naar een grote stapel hout gebracht en de zoon van de familie moest de branstapel aansteken. Dit echter pas nadat de familie 5 rondjes om de brandstapel hadden gemaakt.
Voor diegene die de brandstapel niet kon betalen (kosten 2000 roepies, of 38 euro) zat er niets anders op dat dat ze op een bootje werden gelegd en midden op de rivier in het water werden gedropt.
Om dit allemaal te zien was behoorlijk indrukwekkend en ook heel bizar.
Dit gaat dus dag en nacht door, er worden per daa ruim 200 mensen op de brandstapel gelegd.
We waren allemaal behoorlijk onder de indruk.

Dinsdag 27 November.
Wektijd 04.45 uur. We vertrokken om 05.30 ur weer naar de rivier de Ganges voor de ochtendceremonie. We zagen hetzelfde als gisterenavond, alleen nu bij daglicht.
Om 08.30 ur waren we weer terug bij ons Hotel waar we konden ontbijten.
We zijn de rest van de dag vrij en vanavond hebben we een afscheidsdiner met z'n allen omdat 4 personen uit onze groep niet meegaan naar Nepal.

Morgen woensdag 28 November is de wektijd voor ons 04.30 ur want we hebben een hele lange reisdag voor de boeg. We moeten vanmiddag allemaal koekjes etc kopen omdat het niet verantwoord is om onderweg iets te nuttigen. Aangezien er onderweg ook nauwelijks gelegenheid is om gebruik te maken van een toilet zullen we dat net als alle Indiers langs de kant van de weg moeten doen. (dat wordt dus buikpijn voor mij want dat probeer ik als het even kan te voorkomen.)

Dit was dus het laatste bericht dat wij uit India sturen. India is een heel vies, vuil, smerig land, heel veel bedelaars, heel veel arme mensen in vodden maar wel een land dat heel bizar is en apart met heel veel mooie bezienswaardigheden, een land dat ik nooit iemand als eerste Aziatische land zal aanbevelen maar wel een land waar ik blij ben dat ik mocht zijn.

Het volgende bericht proberen we uit Nepal te zenden.

Groetjes van Hans en Henny